De Rusteloze Jager is een initiatief van Peter van Drunen en Marinke Marcelis en is gesitueerd in een oud machinefabriekje uit 1923. Het is gebouwd in de tijd dat het voorhuis aan de Hasseltstraat nog een weverij was. Peter heeft de bovenverdieping eigenhandig opgeknapt tot de prachtige lichte houten yogastudio die het nu is.
De begane grond heeft een meer huislijke sfeer en leent zich uitstekend voor kunst-en filosofiebijeenkomsten in informele sfeer.
De Rusteloze Jager is een experimentele plek waar de manifestatie van de rusteloze jager in ons, via yoga, kunst en filosofie, verkend kan worden. Enerzijds door dat wat je aantrekt en afstoot contemplatief van een afstandje te leren beschouwen door yoga en meditatie. Anderzijds door je er via kunst en filosofie volledig in onder te dompelen. Spelen met de beelden en verhalen waardoorheen je de wereld waarneemt en waar je je misschien ook wel mee identificeert. Door je (esthetische) smaakoordeelsvorming onder de loep te nemen kunnen onderliggende drijfveren op tafel komen.
Wat zijn de beelden die je aantrekken? Wat zijn de verhalen die jij schrijft? Welke beelden ontstaan er als je deze gaat (her-)scheppen? Door welke verhalen beweeg je door de wereld? Welke verhalen zou je willen (her-)schrijven? Met welke beelden wil je spelen? Waar zou je afstand van willen nemen? Aan welke beelden en verhalen ben je onderhevig? Welke vormen je tot wie je bent?
Vrijplaats
De Rusteloze Jager is geen plek voor therapie, onderwijs of religie. Niet omdat zij met deze domeinen geen raakvlakken heeft, maar omdat zij niet vertrekt vanuit een probleemsituatie, vanuit iets dat opgelost of geleerd moet worden en ze heeft geen waarheid in pacht. M.a.w. het daagt je juist uit om je eigen maatgeving te verkennen. Therapie, onderwijs en religie vertrekken veelal vanuit een externe maatgever. Binnen De Rusteloze Jager verkennen we samen hoe maatstaven, (zelf-)disciplinerende kaders en oordelen tot stand komen en/of hoe ze ons (on-)bewust beïnvloeden. Het is een plek waar je de kaders die je bepalen kunt bevragen, er mee kunt spelen of ze simpelweg gewaar kunt worden en ze soms ook (voor even) te laten. Vandaar ook de naam: we vertrekken vanuit ‘de chaos die nog in u is’, zoals Nietzsche het mooi zegt in Aldus sprak Zarathustra. Daar kun je middels filosofie en kunst mee gaan spelen of deze met yoga eens van een afstandje beschouwen en elke identificatie laten voor wat ze is.
Een verhaal schrijven kan bijvoorbeeld een manier om jezelf te verkennen/vervormen, net als een yogahouding. Door bepaalde activiteiten aan te gaan kun je dat ‘ik’ als gevormd kader (door interne en externe invloeden die op die vorm inwerken) bewust worden, vloeibaar maken en er mee gaan experimenteren. Dit laat ook zien dat je niet weet waar je uit gaat komen, het doel is open en vormt zich door wat jij middels experiment wil verkennen en op tafel wil leggen. Dit kan natuurlijk alleen gebeuren binnen een veilige omgeving. De Rusteloze Jager wil die ruimte scheppen waarin je de wederkerige veiligheid ervaart om dit ‘zelf’-onderzoek aan te gaan. Elke activiteit legt de kaders die haar betekenis verlenen tegelijkertijd ook op tafel.
Zo biedt ook de kunst ruimte om het menselijke te verkennen dat binnen een ander domein als waanzinnig, ongehoord of zinloos kan worden versleten. Binnen de vrijplaats die De Rusteloze Jager biedt, zijn ‘de dingen, de woorden en de lichamen ‘vacant’, zoals de wijsgerig pedagogen Masschelein en Simons het formuleren.
Er is zoals als zij het zeggen, ruimte om ‘nieuwe (in)vullingen te krijgen, nieuwe betekenissen te verwerven, nieuwe relaties aan te gaan’ . De artistiek filosofische ‘vakantie’ wordt ‘tot stand gebracht door esthetische (materiële) arrangementen en concrete praktijken (oefeningen)’ [1] in het zelfonderzoek.
Middels yoga en meditatie kun je deze betekenissen ‘tot zaad terug te brengen’, zoals Patañjali het in zijn yogasutra’s beschrijf en de onbepaalde leegte bij de neus te nemen.
[1] Autonomie als waarde, essay van Masschelein en Simons, Valiz (2013)